فیلم (Surviving Life (۲۰۱۰ ساخته‌ی یان شوانکمایر، کارگردان مطرح اهل چک است. این فیلم از تلفیق تکنیک‌های فوتو انیمیشن و فیلم زنده استفاده کرده و زندگی دوگانه‌ی مردی را روایت می‌کند.

فیلم (Mind Game (۲۰۰۴ ساخته‌شده در استودیوی ۴ ° C و به کارگردانی ماساکی یوآسا، فیلم‌ساز ژاپنی است که فیلمی اقتباسی از مانگایی به همین عنوان است. این فیلم که با تکنیک دوبعدی ساخته‌شده، از سبک‌های بصری متنوعی استفاده می‌کند.

فیلم (It’s Such a Beautiful Day (۲۰۱۲ کمدی سیاهی به کارگردانی دان هرتزفیلد است و اولین فیلم بلند اوست که از سه فصل تشکیل‌شده و اختلالات حافظه‌ی کاراکتری خطی به نام بیل را به تصویر می‌کشد.

در ادامه برنامه‌های اکران انیمیشن؛ تجربه، به تماشای انیمیشن ایتالیایی Allegro Non Troppo از برونو بوزتو کارگردان مشهور ایتالیایی محصول ۱۹۷۶ خواهیم نشست. این انیمیشن که ترکیبی است از انیمیشن دوبعدی و فیلم سیاه‌وسفید، با اقتباس از انیمیشن کلاسیک فانتازیای والت دیزنی و بر پایه‌ی ۶ قطعه موسیقی کلاسیک ساخته‌شده است. ژانر آن مانند اکثر آثار بوزتو کمدی-تراژدی است. در ورژن دومی که از این فیلم ساخته شد، بخش فیلم‌ها حذف و حروف خمیری که با تکنیک استاپ موشن انیمیت شده بودند، جایگزین آن شد.

فیلم انیمیشن بلند «زیردریایی زرد» محصول۱۹۶٨ در تاریخ انیمیشن انگلستان اتفاقی مهم محسوب می‌شود. این فیلم به کارگردانی جرج دانینگ معروف بر اساس ترانه‌های گروه معروف بیتلز ساخته شده و اگرچه در صداگذاری دیالوگ‌های آن صدای چهار خواننده اصلی گروه بکار نرفته، برخی از معروف‌ترین ترانه‌های گروه با صدای اصلی در فیلم شنیده می شود و شخصیت انیمیشنی آنها در تمامی این فیلم موزیکال غیرمتعارف در فضا و گرافیکی رنگی، مدرن (سایکدلیک) و یادآور هنرعامه (پاپ کالچرswinging60s) دهه شصت میلادی بریتانیا در داستانی کمیک ظاهر می‌شوند.

«آیا مردی که قدش بلند است، خوشحال است؟» (۲۰۱۳) مستند انیمیشنی به کارگردانی میشل گوندری و ساخت کشور فرانسه است. در این فیلم میشل گوندری که به ابداع و استفاده از تکنیک‌های جدید و بعضاً عجیب در آثارش شهره است، به گفت و گو با زبان‌شناس، فیلسوف و فعال سیاسی مطرح آمریکایی نوام چامسکی می‌نشیند. سخنوریِ جذاب و بسیاری از ویژگی‌های دیگر چامسکی با گرافیک دوبعدی لرزان گوندری به نمایش درآمده است و این فرصت را به چامسکی می‌دهد تا نظریاتش را با مخاطبانی غیر آکادمیک به اشتراک بگذارد. این فیلم نوعی مشارکتِ فضای ذهنی میشل گوندری و نوام چامسکی نیز هست که یکی از دنیای هنر و دیگری از دنیای علم، با صحبت‌هایشان سعی دارند به مخاطب در فهم موضوعی واحد کمک کنند.

«سنگریزه در جیب‌هایم» (۲۰۱۴) فیلم انیمیشنی به کارگردانی سیگنه بومونه و محصول مشترک کشورهای آمریکا و لیتوانی است. این فیلم ساخته‌شده بر اساس روایات پنج زن از خانواده فیلم‌ساز (ازجمله خود او) در مواجهه با افسردگی و خودکشی است و با استفاده از گرافیک رنگی و طنز تلخ، سعی در انتقال تجربیات شخصی آن‌ها دارد. این انیمیشن بلند خلاقانه از خرده داستان‌های پیچیده‌ای شکل‌گرفته و از کارگردانانی مانندیان شوانکمایر در سورئالیسم و بیل پلیمپتون در بامزگی الهام می‌گیرد. فیلم که جنبه درمانی برای سیگنه نیز داشته، مونولوگی است که با صدای خود او روایت می‌شود.

دراین اکران به تماشای مجموعه‌ای از فیلم‌های کوتاه مستند انیمیشن نشستیم که در آن شاهد بداعت در جایگاه فیلمساز، زیبایی‌شناسی و روش‌شناسی پیش‌رو در فرآیند تولید اثر هستیم. این مجموعه به انتخاب انیمیشن تجربه و از آرشیو بزرگتر سیلوی برینگاس فیلمساز، پژوهشگر و مدرس مستند انیمیشن استخراج شده‌است.

هدف این انتخاب، نمایش تکثر در روش‌های ساختاری و تصویری نزدیک شدن به سوژه در مستند انیمیشن است.‌

• My Dad by Marcus Armitage 2014
• Camouflage by Jonathan Hodgson 2001
• A place I’ve never been by Adrian Flury 2015
• Some protection by Marjut Rimminen 1987
• Photographs of Jesus by Laurie Hill 2009
• Oh! I can’t stop! by Zbignew Rybczynski 1975
• Slaves by David Aronowitsch and Hanna Heilborn 2001
• Britain by Bexie Bush 2011
• Timeline by Bunny Schendler 2012
• Feeling my way by Jonathan Hodgson 1997
•  30%by Anna Cady and Emily Copper 2012